Toz üstüne toz
Pasaktan ibaretti üstüm başım
Bıkıp usanmıştım,
İçi boş teknemde hoyrat bir fırtınaydım
Rüzgardı atım,
Yağmursa şahı-meranım
Şavkta gördüğüm
Karanlığa hayrandım
Kesat saz ve sazlıkta
Perişandı tamburam
Üşüyen sabahta konaklayan
Mızraptım boşlukta donup kalan
Uyandım ahmak yarını biriktirirken,
Seslendim ey dünden gelen kervan
İçim oyuk, derdim büyük olsada
Fısıltıdan sessiz bir fasıl benden kalacak olan
Ne söz yakan dilbaz eller,
Ne perdeler ve teller
Benden ona göç ederken
Hatırladım, ağlardı sadece nameler
Gizlensem de garip kaldım
Kalktım seherden gün çaldım,
Sinemde dinmeyince evham,
Anladım, tek çare zülfüyare varmam.
